Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007
Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας
Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας
Φαίδρα (Μ.Θεοδωράκη – Γ.Θεοδωράκη)
Έλα μαζί μου (Π.Λεούση – Γ.Αργύρη)
Όχι δεν πρέπει (Γ.Μαρκόπουλου – Γ.Χρονά)
Κίτρινη πόλη (Γ.Σπανού – Λ.Παπαδόπουλου)
Θάλασσα πλατειά (Μ.Χατζιδάκι – Γ.Ρούσσου)
Ο αρχηγός (Μ.Λοΐζου – Λ.Παπαδόπουλου)
Τζαμάικα (Μ.Λοΐζου – Λ.Παπαδόπουλου)
Ο δρόμος (Μ.Λοΐζου – Κ.Μητροπούλου)
Μην κουραστείς να μ' αγαπάς (Σπ.Παππά – Γ.Αργύρη)
Το τραίνο (Μ.Θεοδωράκη – Μ.Ελευθερίου)
Φώναξέ με (Ν.Μαυρουδή – Α.Δασκαλόπουλου)
Αγάπη που' γινες (Μ.Χατζιδάκι)
Το παληό ρολόι (Μ.Λοΐζου – Λ.Παπαδόπουλου)
Άντρα μου πάει (Franco Cirliano)
The house of the rising sun (παραδοσιακό)
Αχιλλέας Θεοφίλου
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007
Όλοι μας αυτό δεν ψάχνουμε;
Αυτή η σελίδα είναι αφιερωμένη στη μουσική, νομίζω όμως ότι παρόλο που φαινομενικά είναι άσχετο, όλοι μας όμως ψάχνουμε αυτό που ζητά και ο συντάκτης αυτού του σημειώματος, άλλοι ακούγοντας μουσική, άλλοι διαβάζοντας βιβλία και άλλοι ταξιδεύοντας. Διαβάστε τα λόγια ενός γέροντα λίγο πριν αποχωρήσει από τον κόσμο μας και είμαι σίγουρος ότι θα συγκινηθείτε.
Οι στίχοι του δεύτερου ...ξανά
Η αξιέπαινη προσπάθεια του Δευτέρου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, η οποία προβάλλει το καλό ελληνικό τραγούδι και την ποίηση - άρρηκτα συνδεδεμένα - μέσα από αφιερώματα σε συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδικστές που έχουν γράψει ιστορία σε αυτά, συνεχίζεται και φέτος. Ένα δίωρο πολιτισμού και ψυχαγωγίας κάθε εβδομάδα στο ραδιόφωνό σας.Συντονιστείτε κάθε Τετάρτη και ώρα 8 μ.μ. στη συχνότητα 103,7 FM.
Ιδού το πρόγραμμα των μεταδόσεων, όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα της ΕΡΑ:
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
07 Νοεμβρίου 2007: Λευτέρης Παπαδόπουλος
14 Νοεμβρίου 2007: Θοδωρής Γκόνης
21 Νοεμβρίου 2007: Ισαάκ Σούσης
28 Νοεμβρίου 2007: Οδυσσέας Ιωάννου
05 Δεκεμβρίου 2007: Σώτια Τσώτου
12 Δεκεμβρίου 2007: Κ.Χ. Μύρης
19 Δεκεμβρίου 2007: Νίκος Μωραΐτης
16 Ιανουαρίου 2008: Μανώλης Ρασούλης
23 Ιανουαρίου 2008: Παρασκευάς Καρασούλος
30 Ιανουαρίου 2008: Μάνος Ελευθερίου
06 Φεβρουαρίου 2008: Μιχάλης Γκανάς
13 Φεβρουαρίου 2008: Η Σάτιρα στον Στίχο
20 Φεβρουαρίου 2008: Ηλίας Κατσούλης
27 Φεβρουαρίου 2008: Άρης Δαβαράκης
05 Μαρτίου 2008: Η Παράδοση της Αποκριάς
12 Μαρτίου 2008: Κώστας Τριπολίτης
19 Μαρτίου 2008: Μιχάλης Μπουρμπούλης
21 Μαρτίου 2008: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
26 Μαρτίου 2008: Λίνα Νικολακοπούλου
02 Απριλίου 2008: Κώστας Βίρβος
09 Απριλίου 2008: Άλκης Αλκαίου
16 Απριλίου 2008: Βαγγέλης Γκούφας
07 Μαΐου 2008: Ο Στίχος του Δεύτερου πάει…στο Θέατρο
14 Μαΐου 2008: Ο Στίχος του Δεύτερου πάει…σινεμά
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007
Βιογραφία Απόστολου Καλδάρα
Από τα πιο γνωστά τραγούδια του Απόστολου Καλδάρα είναι το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Σ’ ένα βράχο φαγωμένο», «Συ μου χάραξες πορεία», «Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά», «Άμα θες να κλάψεις κλάψε», «Στ’ Αποστόλη το κουτούκι», «Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι» και πολλά άλλα.
Είναι ο μόνος κλασικός λαϊκός συνθέτης που έγραψε και έντεχνο λαϊκό τραγούδι, κάνοντας και εκεί επιτυχίες, χωρίς να χάνει τίποτε από το λαϊκό στοιχείο.
Ανάμεσα στα τραγούδια αυτά είναι τα: «Όνειρο απατηλό», «Γιε μου», «Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα», «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει» κ.τ.λ.
Έγραψε δύο ολόκληρα έργα την «Μικρά Ασία» σε στίχους του Πυθαγόρα, και τον «Βυζαντινό Εσπερινό» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ο τελευταίος μεγάλος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1990 και έχει τίτλο «Μπαλάντες του περιθωρίου».
Ο Α. Καλδάρας συνεργάσθηκε με τους μεγαλύτερους στιχουργούς ,όπως τον Κώστα Βίρβο, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου , τον Πυθαγόρα….. Στίχους έγραφε και ο ίδιος. Τραγούδια του είπαν όλοι οι μεγάλοι ερμηνευτές όπως οι Πάνος Γαβαλάς, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μανόλης Αγγελόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Βίκυ Μοσχολιού, Σταμάτης Κόκοτας κ.α.
Έκλεισε τα μάτια του στις 8 Απριλίου του 1990 στην αγκαλιά της γυναίκας του, Λούλας, και του μοναχογιού του, Κώστα, που είναι και αυτός συνθέτης. Πέθανε στο σπίτι του όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Τον τελευταίο καιρό που είχε αντιληφθεί πως το τέλος πλησίαζε, έλεγε και ξανάλεγε στους δικούς του ότι ήθελε να πεθάνει σπίτι του που τόσο φρόντιζε και αγαπούσε, και όχι σε κάποιο ψυχρό νοσοκομείο.
(Πηγή www.3kala.gr)
" ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ "
Πολλές φορές όσοι ασχολούμαστε με παλιούς δίσκους ποιοτικής ελληνικής μουσικής αντιμετωπιζόμαστε από τους φίλους μας, ιδίως τους νέους φυσικά, ως εξωγήινοι. "Καλά ρε φίλε, τί πας και ακούς; Πού τα ξεθάβεις αυτά; Δε βάζεις κανά Μακρόπουλο καλύτερα;"
Ε λοιπόν αυτός ο δίσκος που παρουσιάζουμε σήμερα είναι η δικαίωση του παρελθοντολάγνου μουσικοδίφη. Ό,τι ζητάμε από τη μουσική για να αγγίζξει τις καρδιές μας βρίσκεται εδώ: μελωδίες που σε ταξιδεύουν στο χώρο και στο χρόνο, παραμυθένιες, στίχοι βγαλμένοι από τους μύθους και τις παραδόσεις μιας περιοχής κάποτε βαθύτατα ελληνικής, άρωμα ανατολής στις ενορχηστρώσεις και ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τη Χάρις Αλεξίου στα πρώτα βήματα της καριέρας τους με μοναδικές, αυθεντικά λαϊκές ερμηνείες, συνθέτουν μια μοναδική λαϊκή μουσική αφήγηση, παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενιές.
Στο δίσκο αυτόν ο Απόστολος Καλδάρας μαζί με τον Πυθαγόρα γράφουν μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και παράλληλα δημιουργούν τον πρώτο επισήμως χρυσό ελληνικό δίσκο (τη χρονιά εκείνη ξεκίνησαν οι σχετικές μετρήσεις και οι απονομές βραβείων). Ακούστε τον οπωσδήποτε και θα με θυμηθείτε!!!
Υ.Γ. Κυκλοφορεί από τη ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ σε μια πολύ καλή έκδοση βινυλίου LP, την οποία συστήνω σε όσους έχουν πικάπ.
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2007
Η Χάρις Αλεξίου Τραγουδά Μάνο Λοίζο - ξανά...
Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007
Αντί αρχής...
Λίγα λόγια όμως απαιτούνται για τον προσδιορισμό "ποιοτικό". Βλέπετε, στην εποχή της γενικευμένης κατάπτωσης των αξιών, της ιδεολογικής, πολιτικής και πολιτιστικής πολτοποίησης και της επικρατούσας σαπίλας και σύγχυσης, αξίζει να τονίζει κανείς τα αυτονόητα. Ισχυρίζονται λοιπόν ορισμένοι, μεταξύ αυτών δε και όσοι αποκομίζουν κέρδη από την προβολή και εκμετάλλευση καλλιτεχνικά απαράδεκτων και ηθικά και αξιολογικά κατάπτυστων "μουσικών προτάσεων", ότι δεν υπάρχουν κατηγοριοποιήσεις στην τέχνη και δη στη μουσική, ούτε μπορούν να γίνονται αξιολογικές συγκρίσεις. Όλες οι μουσικές και όλοι οι καλλιτέχνες έχουν την ίδια αξία και οι κρίσεις μας γι' αυτούς είναι υποκειμενικές, συνεπώς αυθαίρετες.
Δυστυχώς γι' αυτούς όμως και ευτυχώς για εμάς, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν είναι δυνατόν να τα ισοπεδώσουμε όλα στο βωμό μιας δήθεν ανεκτικότητας, "πολυπολιτισμικότητας", σεβασμού της διαφορετικότητας κλπ κλπ. Σαφώς και κατά την εκτίμηση ενός οποιουδήποτε έργου τέχνης παίζει ρόλο το προσωπικό γούστο, οι παραστάσεις, τα βιώματα και οι ανάγκεςς του κάθε κριτικού. Αυτό όμως δεν ανατρέπει κάποιες αντικειμενικές κρίσεις. Δεν σημαίνει ότι όλα τα καλλιτεχνικά έργα έχουν την ίδια αξία. Η διάκριση που μπαίνει οφείλει να είναι ανάμεσα στην ποιοτική μουσική, αυτή που εκφράζει συναισθήματα και ευαισθησίες, έχει αισθητική και αυθεντικότητα και σ' αυτήν που παράγεται με σκοπό μόνο το κέρδος, χωρίς κόπο και σεβασμό προς τον ακροατή, χωρίς καλλιτεχνικές προδιαγραφές και μουσικό αισθητήριο, αντιγράφοντας και αναμασώντας διαρκώς τις ίδιες ιδέες.Το δίλημα π.χ. Κατ-μαν - Νταλάρας ποτέ δε θα κριθεί υπέρ του Κατ-μαν. Μητροπάνος - Ρέμος ποτέ υπέρ του Ρέμου. Καρβέλας - Πλέσσας ποτέ υπέρ του Καρβέλα κ.ο.κ. Τελικός πάντα κριτής είναι το αισθητήριο του κόσμου που ασχολείται με τη μουσική και βέβαια ο χρόνος και η συνείδηση του ακροατηρίου.
Με αυτές τις σκέψεις κατά νου θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε κάποια έργα, άλλα παλαιά και γνωστά και άλλα πρόσφατα ή και κανούρια, που πιστεύουμε ότι πληρούν αυτές τις προδιαγραφές. Θα χαρούμε πολύ να ακούσουμε τα σχόλιά σας και τις παρατηρήσεις σας.
Καλό ξεκίνημα...